Әр түрлі

Пайғамбарымыз (с.ғ.с) бірде сахабаларына:

Пайғамбарымыз (с.ғ.с) Мәдинаға келген кезде құзырына Зәйд ибн Сәбитті алып келеді.

Умму Сәламаның (p.a.) риуаят еткен хадисінде Хазіреті Пайғамбар (с.ғ.с) былай деген: «Қандай да бір әйел, күйеуінің разылығына бөленіп дүние салар болса, жұмаққа кіреді» (Тирмизи, Рида 1161).

Пайғамбарымыз (с.ғ.с) Ибн Лутайбия деген кісіге зекет жинауды тапсырады.

Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) парсы бір көршісі болатын. Ол аспаздығымен танымал еді.

Қазақ  даласындағы  медреселердің  пайда  болып, нақты  жұмыс  жасаған  тұсы  –  XIX  ғасырдың  соңы мен  XX  ғасырдың  басы. 

Бірде Пайғамбарымыз (с.ғ.с) сахабаларына былай деді:

Бірде Пайғамбарымыз (с.ғ.с) сахабаларымен сұхбаттасып отырғанда бір кембағал кісі кіріп келеді де ауқатты біреудің қасына жайғасады.

Даналық туа біткен қасиет пе, жоқ әлде білім алу, іздену, өзін дамыту арқылы қалыптаса ма? – деген сұрақтың қойылуы заңды.

Халифалық заманда әлеуметтік жағдайы әртүрлі отбасылардан шыққан екі әйел ғалым болды. Өздеріңізге үлгі болсын деген ниетпен қысқаша өмірбаянын бөлісейік: Абида аль-Маданияя – табиъиндерден болған және өмірін алғаш күң ретінде бастады,…