Дін

Бараат – күнәлардан тазарып, оттан құтылуға мүмкіндік беретін, дұғалар қабыл болатын, кері қайтарылмайтын берекелі түн.

Құлдың Аллаға деген құлшылығы жан дүниесінің көркемдігімен өлшенеді.

Өмірді танығысы келген бір жас жігіт дүниені аралап, саяхаттап жүрген елдерінің бірінде мәшһүр бір ғалымның үйіне қонаққа барады.

Бірде бір жігіт Ибраһим ибн Адхамға* (р.а.) келіп:

Рабиға ибн Кәғб әл-Әсләми былай дейді:

Көршіге қиянат жасамау керек, cонымен қатар көршінің жасаған қиянатына сабыр ету керек.

Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) кезінде бір қара нәсілді әйел кісі мешітті тазалап жүретін. Кейіннен ол дүние салады да, оның жерлеуін ешкімге хабарламастан өткізіп жібереді.

Саъид ибн Жұбайр (р.а.) Абдулла ибн Аббасқа (р.а.):

Ибн Аббастың (р.а.) азат етілген құлы Әбу Мағбад (р.а.) айтты: «Маған ибн Аббас (р.а.) былай деген еді: «Пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) дәуірінде адамдар парыз намаздан кейін дауыстап зікір айтатын еді, мен оны жақсы есіме сақтап қалғанмын»,-…

Сахаба Сәлмән әл-Фәриси (радияллаһу анһ) мынадай бір оқиғаны әңгімелеп берген екен, бұл оқиға Әбу Нуъаймның «Хулья» кітабында келтіріледі.