Ғибрат

Үндістандық Ислам ғұламасы Шах Уалиуллаһ әд-Дәхлеуи болса керек (1746-1824 ж), аузы берік екен.

Абдуллаһ ибн Амр ибн әл-Ас (р.а.) жеткізген хадисте: «Расулалла (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм): «Мұсылман болған һәм өзіне жететіндей ризық-несібесі бар және Алланың берген ризық-несібесін Алланың қалауымен қанағат тұтқан адам сөзсіз…

Діни сауаттылық дала халқы үшін киелі міндеттердің бірі саналды. Қандай жағдайда да діннен дәріс тыңдап, балаларын шынайы иманға баулуға айрықша көңіл бөлді.

Баланың ата-ана алдындағы әдебі келесідегідей:

Бараат түні – мұсылмандар үшін ерекеше түн. Сондықтан да осы түнді Аллаға толықтай мойұсынған күйде өткізу қажет.

Бір кісі және баласы орманда серуендеп жүріп баласы шалынып құлап түседі.

Алла разы болған және рақымын берген саудагер – табысын Алла рұқсат еткен жолдармен тауып, адамдарды алдаудан, Алла харам еткен нәрселерді, мысалы, ішімдік, есірткі, шошқа етін және басқа да тыйым салынған нәрселерді сатудан пайда көрмеген…

Бараат – күнәлардан тазарып, оттан құтылуға мүмкіндік беретін, дұғалар қабыл болатын, кері қайтарылмайтын берекелі түн.

Құлдың Аллаға деген құлшылығы жан дүниесінің көркемдігімен өлшенеді.

Өмірді танығысы келген бір жас жігіт дүниені аралап, саяхаттап жүрген елдерінің бірінде мәшһүр бір ғалымның үйіне қонаққа барады.