Мен жасымнан көп көрдім,
Мұсылманды, кәпірді.
Абыралыдай көрмедім ,
Намаз білмес пақырды.
Қмраәтін оқытып,
Көріп едім, шатылды.
Ниет қыла білмейді,
Не қылады нәпілді.
Намазшамның артынан,
Құржың-құржың етеді.
Жерұшық берген адамдай,
Тоңқаңдай ма не етеді.
Нәпіл түгіл, намазы,
Бәрі желге кетеді.
“Еннатайна кәлкаусар”
Пашол дереу, күнәкар.
Аяғын ойлап айтқаны,
“Әні-шәні күләптәр”.
Осы оқумен намаздың,
Қай жерінде сауап бар.
Тегін ойлап қарасаң,
Мұнда ми жоқ, құлақ бар.
“Абай” академиялық жинағы І том.
sunna.kz