Ғибрат

Кейде адам баласы «мен» деген сөзді қаншалықты көп айтатынын өзі де байқамай қалады. Бір кісінің жүрегіне үнемі өзін көрсету, мойындату, өзгеден жоғары екендігін білдіру сезімі ұяласа, онда ол жүректі білдірмей келіп шағатын улы жылан…

Бір күні мешітке үсті-басы алба-жұлба, сақал-шашы әбден өсіп кеткен бір бәдәуи (шөл адамы) келеді.

Һарун Рашид бір қарт кісінің жеміс ағашын отырғызып жатқанын көріп, оған:

Сауапты іс жасау үшін тек қаржылай немесе заттай беру міндет емес. Жақсы ниетпен жасаған әрбір ісіміз садақа болатынын мына хадистер арқылы жеткізейік: 

Алла Тағаланың жіберген пайғамбарларының ішінде Дәуіт те (ғ.с.) өз адал еңбегінің жемісін жеген.

Алла Елшісі (с.ғ.с.) бір жолы Сағыд ибн Муазды (р.а.)  жолдан кездестіріп, екеуі қол алысып амандасқанда, сахабаның қолы тілімденіп, күстеніп кеткенін байқайды.

Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) Тайф қаласына Исламды жаю мақсатында сапар шегеді. Бірақ меккелік мүшріктердің тайфтіктерді арандату нәтижесінде Пайғамбарымызды (с.ғ.с.) қала ішінде таспен ұрып, қан-жоса етеді.

Атақты тәпсірші, тарихшы, хадис ілімінің майталманы имам ибн Жарир әт-Табаридің өмірі пенде атаулыға үлкен ғибрат. Ол секілді уақытын үнемдеген адам әлемде кемде-кем шығар

Қағба – жер бетіндегі ең алғашқы құлшылық ордасы. Оны Хазірет Ибраһим баласы Исмайылмен бірге, Алланың әмірі бойынша тұрғызған еді.

Жан-жануармен тілдескен Сүлеймен пайғамбар құмырсқаның белінің сонша жіңішкелігінің себебін сұрайды.