Ғибрат

Алла Тағала Құран Кәрімнің ақиретке дейін бір әрпі де өзгерместен, өз қалпында сақталатындығы жайында: «Расында да Құранды Біз түсірдік, әрі оны Біз сақтаймыз» («Хижр» сүресі, 9),– дейді.

Умму Сәламаның (p.a.) риуаят еткен хадисінде Хазіреті Пайғамбар (с.ғ.с) былай деген: «Қандай да бір әйел, күйеуінің разылығына бөленіп дүние салар болса, жұмаққа кіреді» (Тирмизи, Рида 1161).

Дінге адам әрқашан мұқтаж. Адамда жан мен тән бар. Тәнге не қажеттігі анық. Ал рухқа не қажет? Оның азығы не?

Ендігісі, орындауың керек болған төрт нәрсеге келер болсақ:

Алла ізгіліктің сауабын артығымен беруші және оның Құран аяттарындағы көрінісі:

Ибн Қудәмә әл-Мақдиси әл-Ханбали – Ханбали мәзһабының фиқһы жазылған «әл-Муғни» еңбегінің авторы. Һижри жыл санауы бойынша 620 жылы дүние салған. Өсиеттерінің алғашқы бөлімінде мынадай сөзді айтқан:

Пайғамбарымыздың (с.ғ.с) парсы бір көршісі болатын. Ол аспаздығымен танымал еді.

Қазақ  даласындағы  медреселердің  пайда  болып, нақты  жұмыс  жасаған  тұсы  –  XIX  ғасырдың  соңы мен  XX  ғасырдың  басы. 

Бірде Пайғамбарымыз (с.ғ.с) сахабаларына былай деді:

Үлкендердің Құран оқылғанда пышақты жасырып қоятыны бар. Исламда оған қатысты пәтуа бар ма?