Есті сөз

Алла Тағаланың адам баласына берген ерекше нығметінің бірі – тіл.

Алланың соңғы елшісі Мухаммедке (с.ғ.с.) иман келтірген, серіктес болған, исламның туын көкке көтеріп, ең алғашқы ауыртпалықтарды қабылдаған сахабалардың түгелге дерлігі жастар еді.

Исламдағы зайырылық ұғымы туралы сөз қозғағанда қасиетті Құрандағы мына бір аят еске оралады:

Кез келген құбылыс немесе оқиғаға қатысты әр тұлғаның жеке пікірі болатыны заңдылық.Ол да сен секілді адам, оның да сенікі секілді танымы бар, көзқарасы бар.

Адамзаттың асылы Мұхаммед (с.ғ.с.) жас кезінде Мекке халқы арасында құрдастарына қарағанда үлкен беделге ие болған.

Даңқты балуан білегіндегі күшіне, шіріген бай жиған дәулетіне сенеді. Бұл  екуінің біреуін таңдап, нағыз күш деп атасаңыз қателескеніз.

Иманға келу  арқылы адам жаңарады, жүзінде нұр бітіп, жаңаша күй кешіп, өмірі әп-сәтте өзгеріп шыға келеді. Осынау ұлы нығметтің дәмін татқан адам ешуақытта бұрынғы күйіне оралуды қаламайды.

Отандық және шетелдік тарихнамада 1929 жыл ішкі саясаттағы сталиндік «түбегейлі бетбұрыс», ЖЭС-тің (жаңа экономика­лық саясат) түпкілікті құлдырауы және аграрлық сектордағы «жоғарыдан» түскен революцияның жылы деп саналады.

Құран Кәрімде жастарға қатысты арнайы тақырып арналмаса да кейбір жастардың мысалы керемет суреттелген.

 Әйтеке би сөз көбейтіп, езбеліктің дұрыс еместігін бір ауыз сөзбен жеткізеді: «Даналардың әр сөзі шілдедегі құс жолындай сайрап жатады, әманда. Аз сөйлесек, біз төре сөзімізге, бөсіп кетсек, сөз төре өзімізге деп ескертеді екен олар.…